KENDİ HAYATIMA YETİŞEMİYORUM

On iki saat kala yatağa giriyorum. Bir saat kala uyanıp hazırlanıyorum. Yirmi dört saat boyunca elimde olsa suratına sıçmayacağım insanlarla muhatap oluyorum. Dinliyorum. Cevap veriyorum. Çözüm üretiyorum. Koşturuyorum. Eve dönüyorum. Bir saat boyunca temizleniyorum, besleniyorum. Yatağa giriyorum. Dinlenmeye çalışıyorum. En az on saatimi alıyor. Kırk sekiz saat geçmiş oluyor. Ayda beş kez oluyor bu. İki yüz kırk saat ediyor. Net on gün böyle gidiyor. Beş kez de başkalarının işini kolaylaştırmaya gitmem gerekiyor. Bir saat kala hazırlanıyorum. Yedi saat sürüyor. Bir saat temizleniyorum. Dokuz saat ediyor. Ayda beş kez yapıyorum. Net kırk beş saat ediyor. İki güne yakın. On iki gün böyle gidiyor.

Ayda on beş gün spor yapıyorum. Bir saat kala hazırlanıyorum. İki saat sürüyor. Bir saat temizleniyorum. Altmış saat ediyor. İki buçuk gün ediyor. On dört buçuk gün ediyor. Net.

İş öncesi-sonrası olmayan on gün, günde sekiz saat uyuyorum. Seksen saat ediyor. Ayda yirmi gün ikişer saat radyo dinliyorum. Kırk saat ediyor. Yüz yirmi saat ediyor. Beş gün ediyor. On dokuz buçuk gün ediyor.

Haftada en az iki yazı hazırlıyorum gönül verdiğim siteye. Ayda sekiz ediyor. Ortalama üç saat sürüyor. Yirmi dört saat ediyor. Bir gün ediyor. Yirmi buçuk gün ediyor.

Her hafta tiyatroya gidiyorum. Gitmemiz ve başlaması bir saat sürüyor. Oyun ortalama iki saat sürüyor. Dönüp ev haline geçmemiz yarım saat. Üç buçuk saat ediyor. Ayda on dört saat ediyor. Yarım gün. Yirmi bir gün.

Kalan dokuz günde yemek yiyor, çay içiyor, telefona bakıyor, haber okuyor, kitap okuyor, dergi okuyor, film izliyor, dizi izliyor, internete giriyor, yaşadığım evin ihtiyaçlarını karşılıyor ve her hıyarım var diyenin tuzlukla yetişmemi beklemesine defans geliştirmekle uğraşıyorum.