Dün gece neredeyse yatağa girmeyecektim. İçimde bir umut. Sabahla ilgili. Hayatımın değişeceği günün gelişini uyuyarak kaçırmak istemezmişçesine klişe bir duyguydu. Ama bendeydi. İçimde. Hayat son bir haftadır pek güzeldi. Her şey istediğim gibiydi. Ya da istediğim tek şey. Umudum vardı yeniden. Sahiptim. Çekemeyen orospu karıların vızıldamaları can sıkmıyordu. Yoğun çalışma saatleri. Yalnızlığım. Belirsizliğim. Geleceğimin soru işaretleri. Sabah olacak ve hayatım değişecekti.
Gözümü açtığımda daha altı olmamıştı. Vaktim olduğunu bilmeme rağmen yatakta kalamadım. Kalkıp döndüm. Dökülen gardırobumdan beni az da olsa iyi gösterebilecek parçalar seçmeye uğraştım. Sonunda gidip yine en eskileri aldım. Yatmadan tertemiz olmama rağmen kendimden şüphe ettim. Daha güzel kokma isteğiyle bir daha yıkayayım dedim her yerimi, sonra vazgeçtim. Biraz kendine güven.
Düzinelerce kuralı çiğneyip onlarca kişiye yalan söyledim. Vicdanım rahat, planımı uygulamaya başladım.
Saatler geçti. Bütün dünyam parçalarına ayrılıp sağıma soluma düşmeye başladı. Yer değiştirdim. Telefonlar susmadı. Destek gelmedi. Hayatımdaki bütün kötüler beni mutsuz etmek için uğraştı durdu ülkenin üç farklı yerleşiminden. İyilerse aramadı. Bu, kötülerin yaptığından daha acıydı. Kaybettiğim kanı kimse takviye etmedi. Yoruldum. Zorlaştı ayak uydurmak. Güçlü olmak zorladı. Yanardöner bir çemberin en dürüst kenarı çizdi elimi. Kanamaya başlayınca dokundum. Biraz durdu ciğerimin sökülmesi. Elimi çektim, zorladı. O da bana dokundu sonra. Umutlarımın öznesi. Şişe kapağı.
Lost’taki gibi dedim. Elimde ucuz bir şişe su. Seçilmiş gibi yarım kapaklı. Ben bu şişeyim dedim. Ters çevirdim. İçim dolu. Her şeyi yapacak gücüm var. Herkese kafa tutacak. Gücüm yerinde. Kafam dolu. Korkum yok. İstediğim her şeye yeterim. Ama kapağım yok. Akıyor gidiyor su bak. Boşa. Gel sen kapağım ol. Sadece kapak. Fazlasını istemem. Gel sen hayatımdaki bütün eksik -----erin yerine geç ve ben boşa gitmeyeyim.
Yapamam dedi.
…
Günay Çoban’ın sözleri duyuldu.
Hazin bir siyaha boyandı bulutlar.
Umudum azaldı.
Geçiyor zamanlar.
Ellerin avucumda soldu.
Yaralı bir ürkek kuştu.
…
Bugün ikimiz de ağladık. O ağlarken ben yanındaydım ama görmemi istemedi. Ben ağlarken o yoktu ama görmesini istedim.
Kendimi sokaklara attım. Anlatabileceğim tek kişiyi aradım. Açmadı. Anlayabilecek tek kişiyi aradım. Tansaş’ın soğuk ışıkları altında, rafların arasında ağlamaya başladım. Söyleyeceği söz yoktu. Benim de öyle. RUSDADI efsanesi bitmişti.
…
Yolun açık olsun demek isterdim.
Boğazım düğümlü.
Sözlerim kayıp.
…
Duruma uymayan bu şarkıyı kapatamadım. Yüzlerce kez döndü durdu. O seviyor diye.
İki gün güldüm. İki gün neşe saçtım etrafıma bu umutla. Yine bitti ışık. İşte bunu bana hak gördüğü için tutmuyorum bu yıl orucu. Mutlu olmamı istemediği için. En önemli parçayı koymaya üşendiği için.
yine neler yaşıyorsun Mr. Dr. sesini duymak ve bunları senle konuşmak isterdim şu anda. veya berbaer ölene dek içmek. yaş ve saç muhabbetleriyle geçirmek zamanı. sensiz günlerimde yine bir çok şey aynı. eve çıktım. 4 kişi bir evde kalıyoruz artık. kendime pc aldım. artık daha online yaşıyorum. dertlerim sıkıntılarım geçmedi sadece ertlendi. geriye attım. sonra düşünürüm diye. birde müdürümüz değişti bakarsın iki ay sonra veya altı ay içinde hakkari efsanesi bitmiş olur. o zaman nerede olurum ve sen yanımda olur musun bilmiyorum. bildiğim tek şey sana ihityacım olduğu. sensiz geçen yılların acısını çıkarmak istiyorum. dostluğuna arkadaşlığına ihtiyacım var sanırım. arkaya attığım şeylerin içinde olan kişiler gibi değilsin. beraber içtiğimiz çayların hesabı bu kez benden. yeter ki o geceleri tekrar yaşayalım.
YanıtlaSilbir dost diye atılır imzamız
göğe sıktığımız tüm aşkları
yağmur indirir kafamıza
ve bilir misin
ıslak imzalar kalır geriye
tartışması gündem
sensiz
40 derecede bile her yanım
rutubet, nem...
anlık şiirlerimden senin için. adını sen koy bu şiirin. beğenirsen yayınla yoksa eyvallah...