Bu aydan itibaren bağımsız bloggerlardan topladığı yazıları dergi formatında sunan ve konuyu ciddiye alıp kalıcı olmak isteyen online "Blogum Dergisi" için yazılar yazacağım. Derginin dördüncü sayısı için Jean-Marc Vallée imzalı "Cafe de Flore/Ruh Eşim" filminin eleştirisini kaleme aldım. Eylül 2012 başlıklı derginin 10-11-12-13-14 ve 15.sayfalarında okuyabilirsiniz.
"Jean-Marc Vallée yazdığı az diyaloglu ve incelikli senaryoda bekâr
anne-engelli çocuk, orta yaşlı erkek-genç sevgili, ergen kız-üvey anne, eski
gelin-kayınbaba, kaybedilen koca-yakın sırdaş kız arkadaş gibi ikili ilişkiler
üzerinden aşkla ve acıyla başa çıkmaya çalışan insanların yaşadıklarını
anlatıyor. Bunu yazdığı diyaloglarla ya da seçtiği enfes müziklerle değil,
kurguyla yapmayı deniyor. Yarım asırlık bir zaman diliminde iki farklı şehirde
ve rüyalarda, onlarca farklı insan arasında serbestçe geziniyor. Harıl harıl
bir şeyler anlatmaktansa düşünmemize fırsat veriyor. Kimseyi iyi ya da kötü
göstermiyor. Mesafeli olacağım derken soğuk durmuyor. Finali bile gerçek yaşam
gibi olasılıklarla dolu resmediyor. Ne sahte bir mutluluk sunuyor ne de boşa
ümitlenmemize sebep oluyor."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder