Jordan Turner Los Angeles 911 telefon
santralindeki operatörlerden biridir ve olay yerine yönlendirdiği polislerden
birine âşıktır. Deneyimli olmasına rağmen yaptığı hata küçük bir kızın ölümüyle
sonuçlanınca çağrı merkezindeki işini bırakıp yeni gelenlere öğretmenlik
yapmaya başlar. Ta ki öğrencilerine anlattığının aksini yaparak, sıradaki
aramayı kişisel bir mesela haline getirinceye dek.
Hollywood senaristlerinin denemeyi sevdiği,
mücadele olarak gördüğü ancak çoğu zaman başarıyla altından kalkamadığı bir
“proje senaryo” durumu vardır. Tamamı bir odada geçen Jodie Foster’lı Panik
Odası (Panic Room) ve uçakta geçen Uçuş Planı (Flightplan) havalimanında geçen
Tom Hanks’li Terminal (The Terminal) Colin Farrell’lı Telefon Kulübesi (Phone
Booth) ve yine uçakta geçen Cillian Murphy’li Gece Uçuşu (Red Eye) örnek
gösterilebilir. Hatta denizin ortasında geçen Açık Deniz (Open Water) asansörde
başlayıp biten Şeytan (Devil) tamamı bir tabutun içinde süren Toprak Altında
(Buried) ve daha niceleri yazarı için gövde gösterisi sayılabilecek
denemelerdir. Kimi yola çıktığı iyi fikri geliştirip soluk soluğa izlenen bir
uzun metraja ulaşmıştır sonuçta, kimiyse fragmanının altında ezilmiştir.
Acil Arama da Richard D’Ovidio imzalı bir
“proje senaryo”. 13 Hayalet’in (Thir13en Ghosts) yazar kadrosunda yer
aldığından beri ismine rastlamadığımız D’Ovidio böyle bir iddia için güven
vermese de, eline yüzüne bulaştırmadığını söylemek gerek. Yönetmen koltuğunda
ise Christian Bale’in rol uğruna sağlığını tehlikeye attığı Makinist (The
Machinist) ile tanıdığımız Brad Anderson var. Yönetmen aradan geçen dokuz yılda
popüler dizilere birer bölüm çekmek dışında iki uzun metraja daha imza attıysa
da, Makinist’i aşamamıştı. Acil Arama Halle Berry gibi onun için de sesini geniş
kitlelere tekrar duyurma filmi olmuş diyebiliriz.
Peki; üçte birinden fazlası masa başından
direktifler veren 911 çalışanıyla bagajda seyahat eden kaçırılmış bir kız
arasında geçen Acil Arama ne kadar iyi? Mekân kısıtlamasının senaristin
buluşlarını iyi kullanan Anderson için sorun yaratmadığını söylemek gerek. Yönetmen
filmini baştan sona dinamik tutmayı başarmış. Yan yollara sapmadan, geriye
dönüşlerle süre doldurmaya çalışmadan, öyküyü düz bir çizgide ilerletmeleri de
“şimdi ne olacak” sorusunu canlı tuttuğundan, seyircinin heyecanını kaybetmesine
izin vermemiş. Öte yandan psikolojik sorunlu seri katil Michael (Michael
Eklund) dinamizm uğruna geliştirilmemiş, geçiştirilmiş, hayat veren aktöre
kendini göstermesi için alan yaratılmamış. Aslında başrolü üstlenen Halle Berry
dâhil hiç kimseyi öne çıkarmak için yakılmış spotlar yok filmde. Perdede
görünen herkes hız treniyle önümüzden geçen tanıdık yüzler olarak kalıyor. Yeniden
görmenin hoş olduğu Six Feet Under’ın Vanessa’sı Justina Machado ve Nip/Tuck’ın
Dr. Liz Cruz’u Roma Maffia’da ufacık rollerinde böylece harcanıyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder