Dün gece yatağıma girmiş, yan komşuların çıkardığı gürültüye sinir olmakla meşgulken; hayatımda hiç eğlence kalmadığını fark ettim. Yalnız yaşadığım üniversite yıllarında arkadaşlarla evde takılır, apartmanın gürültücü takımını biz oluştururduk. Oysa şimdi eğlenen, misafirleri gelip giden hareketli yan eve kıskanç bir sinirle bakan huysuz komşu ben oldum.
Hadi itiraf edeyim. Hiçbir zaman sabahlara kadar partileyen biri olmadım. Bir gün eğlendiysem bir hafta sakin yaşadım ama son iki aydır eve gömülmüş haldeyim.
Yeni işimin sağladığı bol sayıda boş günü spor, internet ve rüyalarla harcıyorum. İki yıldır el sürmediğim senaryolarıma dönmekti oysa hayalim. Ama işte yine bir insan yüzünden hayatımın ayağı takıldı.
"Her zaman mutsuz olacak bir şey bulan" olmamak için, bu kez mutsuz değil umutla bekliyorum. Büyük hayallere de kapılmadan.
Aşktan mutlu birini gördüğümde onun adına sevinemiyorum ama artık.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Başlığın bile yeterince şok edici olduğunun farkındayım. Günlerdir arabesk soslu aşk nidalarımı okumaktan sıkılmışsınızdır belki düşüncesiyl...
-
“Carrie Bradshaw daha fazlasını istediğini bilen bir küçük kasaba kızıydı…” Hem edebiyat hem televizyon hem de sinema dünyasında başarılı ol...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder