27. YAŞIMI NE YAPTIM (Üçüncü ve Son Bölüm)

Yeni yıla evde televizyon izleyerek girdim. Bir kez daha “bu son olsun” diye ahdettim.

Kahramanmaraş askeriyesine giriş yaptım.

11 Ocak 2011 Salı günü Tıp Fakültesi diplomamı aldım. Aynı gün Kahramanmaraş Özel Megapark Hastanesi ile görüşmeye başladım. Üç gün sonra imzayı attım.

Mümessil, ilaç firması, eczane, MF, kalfa, stok, ay sonu, satış, destek, Serkan abi, Serkan bey, sizin için ne yapabilirim gibi kavramlar çıkmamak üzere hayatıma girdi.

Hayatımda ilk kez basın gösterimine gittim.

Polis eşliğinde Tarlabaşı’nda gezdim.

30 Ocak Pazar 09.50’de “Acısa da Öldürmez” dinleyerek ve ağlayarak askerlik hayatımı geride bıraktım.

Üç gün sonra Konya Sağlık Müdürlüğü’nden istifa ettim.

Kolukısa’daki evimi boşalttım. Sevdiğim insanlarla vedalaşıp Yeryüzü Cennetimi de salak gibi terk ettim.

5 Şubat Cumartesi günü Megapark’ta ilk hastama baktım. 22 gün işsiz sayıldım, 21 Şubatta resmen işe başladım. 3 Mart Perşembe ilk gece, 10 Mart Perşembe ilk 24 saat nöbetimi tuttum.

Hayatıma tutuklanma, cezaevi, avukat, senet, açık görüş, adliye gibi kavramlar girdi.

Türkiye’nin ilk planetaryumuna gittim.

Beyazperde.com yazılarımı yayınlamayı kabul etti ancak “sen ben ve iki arkadaşımız” şeklinde takılan mantık hoşuma gitmediği için vazgeçtim.

Yaptığım en güzel şeylerden biri diyebileceğim Filmlerim.com başvurum da kabul edildi. 8 Nisandan bugüne dek sitede 36 yazım yayınlandı.

İlk defa Nemrut’a çıktım. 512 gün sonra 6.kez Isparta’yı gördüm. Annem, ikinci aşkımla da tanışmış oldu.

37.haftada sporu bıraktım.

Yıllar sonra ilk kez Ankara’da uzun süre kalmanın tadına vardım.

Ve son gün, doğum günü sürprizim babamdan geldi. Dün akşam bir hastaya baktım. Tam yanından ayrılacakken…
-Bizim bir Çelik vardı. Oğlunun ismi Serkan’dı. Doktor olacak diyordu. Ama tabi nerden…
-İsmi neydi?
-İbrahim. Köy Hizmetleri’nden. Çok şakacı adamdı.
-Benim babam.