Arabasının kontağını çevirdiği anda metal çerçeveden eline
elektron atladı, çünkü bugün İstila günüydü. Bahoz ne zaman strese girse aynı
şeyleri yaşardı ve İstila’dan büyük stres kaynağı az bulunurdu. Üç hafta
boyunca istediği hiçbir şeyi yapamayacak, yaşam alanı zapt edilecek ve zor
görevleri psikolojik baskı altında tamamlaması istenecekti.
İstilaya bir hafta kala kalıcı bir çözüm bulma çabaları
hızlanmıştı. Daha güçlü denedikçe, daha başarısız oldu. Günler birbirini
kovaladı, çantada keklik gözüyle baktığı hedeflere dahi ulaşamadı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder