KENDİMDEN İĞRENİYORUM

Etrafa saldıran, umutsuzca ısırmaya çalışan, tuttuğu kulağı yediği tüm sopalara ve tekmelere rağmen bırakmayan kuduz bir köpek gibiyim.
Paralel evrende sevilmek istiyorum. Paralel evrende benden korkulsun istiyorum. Paralel evrende saygı görmek istiyorum. Paralel evrenden arkadaşlarım olsun istiyorum. Paralel evrende tutku istiyorum. Paralel evrende mutluluk bekliyorum. Olmuyor. Olmayacak gibi duruyor. Böyle hayal etmiyordum.
Herkes alıngan burada. Herkes mutsuz. Çoğu kötü niyetli. Tutunmak zor. Zorluk rutin.
Öfke doluyorum. Bağırıp çağırıyorum. Hayatta hiç yapmadığım şekilde. Hiç yapmadığım kadar. Alttan almıyorum. Uğraşıyorum. Kan kusturmak istiyorum bir anda birine. Cezalandırmak istiyorum. Üzerine sevilmek. Sayılmak. Korkulmak. Güzel sözler işitmek. Kalıcı olmak. Kalmak. Bitirmemek.
Oysa gelişmemiş bedenimle erkekler vadisinde bir çocuğum. Öfkem hırs. Saygım yapma. Katlananlar mecburi. Duyduğum güzel sözler ön ödemeli. Bahanem bol. Saldırım gece gündüz.
Önüme gelene çatıyorum. Önüme gelene batıyorum. Durduk yere birinin bugüne dek paralel evrende gördüğü en müthiş insan olup yanımda ölüme götürebilecek kadar sevdiriyorum kendimi. Sonra vuruyorum. Yüzüne. Karnına. Hiç yapmadığım şekilde. Hiç cesaret edemediğim. Edemeyeceğim de.
Oynuyorum. Oynamıyorum diyorum ama oynuyorum. Çok açık, benim için.
Eskiyi özlüyorum diyorum. Köyümü, cennetimi. Özlemiyorum. Burası cennet olsun istiyorum. Paralel evrenin sonsuz imkânlarında cennet yaratayım diyorum. Olmaz, bana.
Üzülüyorum. Kırılıyorum. Aşağıladığım canlıdan sevgi görmeyince. Ağlamaklı oluyorum. Üstlere timsah, yalnızken cidden. Kırılıyorum.
Zorlanıyorum. O masa yine orada olsaydı. Ben yanında olsaydım. Bazen seni özlüyorum.
Var olan küçüklüğümden tiksiniyorum. Büyüğü ezip yücelmek istiyorum. Takıyorum. Nefretle.
Her akşam o işi yapıyorum. Yapıyorum gibi geliyor bana ama yapamıyorum. Yapmak istiyorum ama yetmiyorum. Yettiğimi farz edip. Bağırıyorum. Aşağılıyorum. İstiyorum asla olmayacak bir şeyi. Nefret ediyorum. Sorumlusuna isyan ediyorum. Dinden çıkıyorum. Küçülüyorum. Daha da mutsuz. Devam ediyorum.
Kuduruyorum yalnızlıktan. Kuduruyorum eksiklikten. Anlatamamaktan. Nefretle yazıyorum bunları. Siz anlamayacak her neyselere.
Daha zavallı olunamaz.
Kendimden iğreniyorum.