Işın Karaca uğraşıp didinip Sezen Aksu olmadan bir albüm yapmış ve diğer Sezen’den uçan kuşların aksine “Uyanış” ile belli bir başarı yakalamıştı. Albümde “Gidemedim”, “Sensiz Hikâyem” gibi asla eskimeyecek parçalar vardı ama yeni yayınladığı, adından başlayarak dökülen “Arabesque” albümü birinci sınıf aranjelerine rağmen Işın’ın arabeski anlamayan yorumu nedeniyle dinlenemiyor.
Pamela Spence, artık herkesin bildiği üzere 15 dakikalık şöhretini yaşadı ve bitti. Bir daha da onun zamanı olmayacak. Yine de çalışmaya devam eden şarkıcının son albümü “Stil Zengini” vakit ayırmaya değer.
Zeynep Dizdar feci halde Ajda Pekkan sesleri çıkardığı şarkısı “Aşkın Büyüsü” ile geçici bir keyif verici.
Yonca Lodi “Emanet” şarkısının iki düzenlemesi ile de üçüncü lig şarkıcılar arasında başarılı.
Yıldız Tilbe dibe vuran kariyerinin en kötü denemesi iki CD’lik “Aşk İnsanı Değiştirir” sonrası vakit kaybetmeden ortalığı toparlamaya çabaladığı “Hastayım Sana” albümünde iki tane de olsa Yıldız Tilbe şarkısı yapabilmiş.
Yaşar’ın “Eski Yazlar” adlı albümünü denemek bile istemiyorum.
Tuğba Özerk, Nazan Öncel kıyağı “Lo lo lo” sonrası yapabildiği tek iyi şarkı “Gidesim Geldi” için sadaka vermeli.
Şebnem Ferah Türkçe rock müziğin kalan tek iyi söz yazarı olarak “Can Kırıkları” sonrası ne yapacağı en çok merak edilen sanatçıydı. O albümle çıtayı o kadar yukarı taşımıştı ki, eski albümleri de yeniden kucaklandı ve dört yıl boyunca kraliçe gibi ağırlandı. Sonuna kadar hak ettiği bu durum 10 Mart 2007 İstanbul Konseri’ni de defalarca izletti-dinletti. Benim için en kıymetli üçüncü şarkıcı oldu. Ancak üzülerek söylemeliyim ki, “Benim Adım Orman” albümünden beş yıl sonra konserlerde eşlik edilecek tek şarkı “Serapmış” olabilir. Yılın en büyük hayal kırıklığı.
Soner Sarıkabadayı özellikle Sertab Erener ve Murat Boz’a verdiği bestelerle gündemin Alper Can-Fettah Narman’ı. Kendi söylediği “Buz” ve “Pas” ise, eh işte.
(devam edecek)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder