8 Ocak 2010 Cuma

LOS ABRAZOS ROTOS (2009) by PEDRO ALMODOVAR ****


Öznesini her daim perdenin ortasında tutan, gözlere, dudaklara, yüzlere, mahrem yerlere, bazen de bir daktilonun içine odaklanan makro detaycı kamerasıyla, sinemaya âşık film içinde film çeken yapısıyla, melodramdan vazgeçmeyen tavrı, kırmızısı ve mavisiyle, Penelope Cruz’un güzelliğiyle yoğrulmuş yeni Almodóvar filmi Kırık Kucaklaşmalar gösterimde. Yönetmen Laberinto de pasiones(1982)’den saplantılı aşkı, kısa süre için de olsa Entre Tinieblas(1983) filminden Chus Lampreave’yi, Qué he hecho yo para merecer esto!!(1984)’dan diyalog hızını ve Matador(1986)’dan muhteşem renklerini ödünç alıp önümüze hepsinden daha sade, hem yeni gibi duran hem de eski tatlar barındıran bir sinema ile çıkıyor. Filmin içinde çekilen “Bavullar ve Kadınlar” filmi son kurgusunda Mujeres al borde de un ataque de nervios(1988)’a benziyor. Carne trémula(1997)’daki kadar ateşli olmayan sevişme sahneleri bu kez sadece karakterlerin partnerleriyle ilişkilerini yansıtan kılavuzlar olarak görev yapıyor. Todo sobre mi madre(1999)’nin aksine sıra dışı karakterlere yer vermeyen öyküsü öncekiler kadar şaşırtıcı olmasa da sıkıcılığa düşmüyor. Almodóvar’ın baştan beri her filminde bir öncekinden daha fazla kullandığı ve La mala educacion(2004)’da had safhaya ulaşan cinsel yönelim, sapma ve sapkınlık temalarının Volver(2006) ile birlikte son iki filminde arka plana atılması; yönetmenin daha fazla şaşırtamama kaygısının değil, bunlar olmadan da izlenesi filmler gerçekleştirebileceğinin sınavı gibi. Gerçekten de karşımızda klasik melodram kalıplarına bağlı, Almodóvar’ın defalarca ödüllendirilmiş yazma yeteneği sayesinde izlenebilen bir hikâye var. Filmin asıl başarısı rejisi. Perdede izlediğimiz birinci sınıf görsel sanat ürününde Almodóvar’ın en iyi filmlerindeki vuruculuk ve yaratıcılık, alabildiğine estetize, bale nezaketinde kamera hareketleri var. Öylesine çekilmiş tek kare yok. Her saniyesinde ne göstermesi gerektiğine karar vermiş, kişilikli bir sinema var.
Film bittiğinde yazılar akarken sonuna kadar oturdum. Bir daha perdede bir Almodóvar filmi görebilecek kadar şanslı olur muyum bilmiyordum, tadını sonuna dek çıkarmak istedim.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

2023 - Kalan 6 Ay

Temmuz, on beş ay sonra spor salonlarına döndüğüm ve eğer bir kaza bela olmazsa, nasıl öleceğimi de öğrendiğim ay oldu. Bunun getirdiği duyg...