20 Temmuz 2009 Pazartesi

KAYNANAN SEVDİ (20.07.2009)

Bugüne dek âşık olduğum insanlar arasında annemle yemek yiyen ilk kişi oldun dün gece. Ben bir ceviz ağacı değildim Gülhane parkında ama ne annem farkındaydı bu durumun ne de sen farkında. Böyle aptal bir esprinin aklıma gelme sebebi elbette dün gecenin rüya gibi geçmesiydi. Aklıma geldi diye buraya yazmam ise tamamen benim şımarıklığım.
Birlikte dört saat geçirdik neredeyse. Maddi anlamda en ucuza patlayan saatler değildi belki hayatımda ama manevi açıdan ruhum huzurla doldu. Sen güzeldin, yolculuk güzeldi, yemek güzeldi, annemle anlaşmanız imkânsız zannederken olması ise tek kelimeyle inanılmazdı! Sen her zamankinden zarif, annem içtendi.
Ne yazık ki bu tabloya herkes başka bir çerçeveden bakıyordu. Annem benim sıradan hatta belki de anında unutulabilecek bir arkadaşımla daha tanıştığını zannediyordu. Sen; benim için bir şey yapıyordun ve bu sırada sana hep şeytani tarafları anlatılan ama hiç de öyle görünmeyen çok kültürlü yaşlı bir kadınla sohbet ediyordun. Ben ise bir aile saadeti görüyordum. Mutluluk. Asla gerçekleşmeyecek bir bütünün parçaları bir arada diye, öyle gibi farz ettim. Sonrasında neden gerçekleşmeyecek diye kendimi yormadım. İltifatlar, iyi niyet dilekleri havada uçuştu ve bitti dört saatimiz.
İkiniz de birbirinizin arkasından iyi bahsettiniz.
Sen; sana yaptığım “kaynanan seni sevmiş” esprisini anlamasan da, benim yüzüm gülüyor.

1 yorum:

2023 - Kalan 6 Ay

Temmuz, on beş ay sonra spor salonlarına döndüğüm ve eğer bir kaza bela olmazsa, nasıl öleceğimi de öğrendiğim ay oldu. Bunun getirdiği duyg...